Recuncho do emprendedor

QÜESTIÓNS INICIALS

É fácil crear un novo negocio?

O principal erro dos emprendedores é pensar que crear un negocio é fácil. Non basta só con ter unha boa idea, senón que tamén é necesaria paciencia para pola en práctica e estar disposto a defender o proxecto durante o tempo que poden durar os preparativos e o papelorio. Tampouco é fácil conseguir financiamento se non se dispón de suficiente capital propio.

No entanto, aínda que as razóns que levan a unha persoa a converterse nun emprendedor/a varían desde a necesidade de ter un traballo, até a procura da independencia, ao final todos/as os que chegan ao final da carreira coinciden nunha cousa: o esforzo merece a pena.

Como podo identificar ideas de negocio?

A iniciativa ou proxecto de creación dunha empresa xérase a partir dunha idea que xorde da observación da realidade económica en que nos movemos. Nela detectamos posibles oportunidades de negocio que nos leva á introdución no mercado de determinados produtos ou servizos demandados pola sociedade que, ou ben carece deles, ou se os ten, non cobren adecuadamente as súas necesidades.

As ideas de negocio derivan xeralmente dunha ou varias das seguintes fontes:

A formación académica dos promotores. É lóxico que unha persoa que realizase uns estudos determinados queira canalizar a súa carreira no exercicio profesional dos mesmos. Así, un arquitecto pode montar un estudo de arquitectura, un avogado un despacho de avogados, etc.
A experiencia profesional e laboral dos promotores. O coñecemento dun determinado sector e/ou contar con determinadas habilidades técnicas, pode definir unha idea de negocio. Por exemplo, o caso dun perruqueiro que despois de traballar por conta allea decide pór unha barbaría ou un cociñeiro asalariado que abre restaurante propio.
As viaxes ao estranxeiro. Trátase de identificar ideas de negocio que funcionaron noutros países e que poden ter éxito no mercado nacional da mesma maneira ou facendo pequenos cambios.
Os cambios sociais da nosa contorna. Son ideas que xorden a medida que cambia a sociedade, propiciadas polo envellecemento da poboación, a incorporación da muller ao mercado laboral, o aumento da inmigración... Desta maneira créanse empresas de catering, empresas que coidan de nenos e maiores, locutorios, etc.
As novas formas de vivir o lecer. Ideas xurdidas da detección dunha demanda de actividades de lecer, culturais e artísticas de maior calidade. Por exemplo, empresas dedicadas ao ensino de técnicas de navegación, axencias de lecer, casas e centros de turismo rural, talleres de artesanía e empresas agroalimentarias.
A aplicación das novas tecnoloxías. O desenvolvemento de internet está a estimular a aparición de empresas comerciais e de servizos que utilizan a rede como medio de traballo.
Usos alternativos a produtos: reciclaxe de mobles, transformación de consumibles, etc.

No entanto, a idea é só o comezo da aventura empresarial.

Que aspectos debo analizar para determinar a viabilidade da miña idea?

A capacidade que demostra o emprendedor/a para avaliar os aspectos importantes da idea arroxa unha información moi útil sobre o grao de madurez e viabilidade da mesma.

As variables que debe analizar todo emprendedor/a son:

interese do mercado.
grao de innovación.
factores empresariais.
grao de desenvolvemento da Idea.
custo de levala a cabo.
competencia.
·protección industrial.
Factores de influencia da contorna (poboación, renda, nivel educativo…).
dispoñibilidade de recursos.

Teño unha idea de negocio, cal é o seguinte paso?

O seguinte paso é a elaboración do Plan de Empresa, unha ferramenta de traballo para todas aquelas persoas ou colectivos que queiran pór en marcha unha iniciativa empresarial.

É un documento escrito polos promotores do proxecto e nel están recollidos os diferentes factores e os obxectivos de cada unha das áreas que interveñen na posta en marcha da empresa.

As utilidades do Plan de Empresa son varias:

Internamente obriga aos promotores do proxecto a iniciar a súa aventura empresarial, cuns mínimos de coherencia, eficacia, rigor e posibilidades de éxito, estudando todos os aspectos de viabilidade do mesmo, é dicir, obriga a “pór os pés no chan”.
Externamente é unha espléndida carta de presentación do proxecto a terceiros, que pode servir para solicitar soporte financeiro, buscar socios, contactar con provedores, Administracións, etc.
Ademais, servirá de referencia para a acción futura da empresa e como instrumento avaliación da marcha do negocio e de medida dos resultados alcanzados

Existen algunhas datas máis convenientes, desde o punto de vista fiscal, para iniciar unha actividade empresarial ou profesional?

Tendo en conta que a maior parte dos impostos son de deveño anual, e que trimestralmente hai que facer declaracións liquidacións ou pagamentos fraccionados ou a conta, existe a mesma obrigación formal, a efectos de declaracións anuais, para quen comeza unha actividade o un de xaneiro que para quen o fai o 30 de decembro, e as mesmas obrigacións trimestrais para quen inicia a súa actividade ao principio ou ao final dun trimestre.

Por iso, na medida do posible, é aconsellable iniciar as actividades coincidindo co inicio do período a que corresponden as declaracións ou liquidacións (principio de ano ou, se non é posible, principio de trimestre).

En todo xa que os pagamentos no Réxime Especial da Seguridade Social dos Traballadores Autónomos son mensuais e a cota obedece ao mes completo, é sempre mellor a principio que a finais de mes.

Iso ha de ser tido en conta, sobre todo, para constituír sociedade, dado que nos Estatutos debe constar a data de inicio de operacións e non é aconsellable indicar unha data nos estatutos e outra diferente nas declaracións fiscais.

LOCAIS E ARRENDAMENTOS

Como acertar coa localización da miña empresa?

Se queres que o teu negocio sexa un éxito o primeiro que debes facer é dedicarlle tempo, moito tempo, a buscar o local onde vas instalalo. Atopalo é unha tarefa difícil porque hai que ter en conta un gran número de variables e non só o custo do aluguer:

tamaño e características da poboación próxima ao local
poder adquisitivo dos clientes potenciais
a proximidade aos clientes
a proximidade ás fontes de aprovisionamento, aos provedores.
a accesibilidade, transportes públicos
a dispoñibilidade de aparcadoiro
a existencia ou non de competencia
a necesidade de reformas e/ou adecuación…

A elección do local para instalar o negocio é unha decisión básica. Hai que buscar a localización adecuada. A implantación ideal é aquela en a que o local cumpre o maior número de variables de forma favorable para o negocio.

PLA DE VIABILIDADE

Que é o plan de empresa?

A empresa comeza a súa andaina empresarial no momento en que se desenvolven por escrito as ideas que se teñen en mente. O Plan de Empresa é a ferramenta de apoio para todas aqueles que queren pór en marcha unha iniciativa empresarial, recollendo os diferentes aspectos e obxectivos da empresa.

Os emprendedores e pequenos empresarios, deben adecuar a súa idea de negocio á realidade, xa que ter unha xenial idea achégache pero non garánteche o éxito. O plan de negocio fará que se depure a idea, adáptese ao mercado e defínase para acertar co financiamento necesario.

Estas necesidades e dificultades para emprender fan que moitos se reformulen a súa idea de negocio, readaptándola ás características que rodean ao proxecto sen deixarse enganar polo seu entusiasmo.

A utilidade do Plan de Empresa é dobre:

Internamente obriga aos promotores do proxecto a estudar a viabilidade da súa aventura empresarial cuns mínimos de coherencia, eficiencia, rigor e posibilidade de éxito.
Externamente é unha espléndida carta de presentación do proxecto a terceiros, servindo como soporte á hora de solicitar ou buscar financiamento alleo, novos socios, contactar con provedores e administracións, etc.

A maioría dos plans de empresa contén as seguintes seccións:

Identificación do Proxecto
Plan de Mercadotecnia
Plan de Recursos Humanos
Plan de Investimentos e Localización
Plan de Operacións
Plan Económico Financeiro
Anexos

Como presentar unha idea ou proxecto empresarial

Á hora de presentar unha idea ou proxecto empresarial debe transmitirse entusiasmo e convencemento pola súa posta en marcha. Unha boa preparación contribúe a aumentar a confianza do emprendedor e permite que se desenvolva con maior naturalidade, o que lle fará sentirse máis seguro de si mesmo e, en definitiva, negociar mellor.

Hai unha serie de puntos sobre os que hai que traballar:

Coñecer con detalle o proxecto que presentaremos. Será de gran axuda realizar un eficaz Plan de Empresa que recolla todas características do negocio.
Determinar as necesidades empresariais. Unha das máis estendidas é a falta de financiamento para a posta en marcha do negocio. que cantidade será a necesaria que complemente a achega propia, analizar para que se vai a utilizar e o momento en que faría falta, e formúlalas a utilizar para a súa devolución.
Analizar os produtos financeiros máis usuais e adecuados (préstamo, crédito, leasing, renting…)
Recoller información sobre as vías de financiamento existentes no mercado
Valorar o risco da operación:

Hai que ser moi convincente e para iso nada mellor que levar a lección aprendida e ser moi selectivo, utilizando os argumentos de maior peso e non ofrecer unha lista interminable de argumentos menores que poderían dificultar a claridade da nosa posición. Convén anticipar as posibles obxeccións e dúbidas que a outra parte poida expor e preparar as respostas oportunas.

A preparación da presentación é tan importante como a presentación mesma.

Como debe de ser a presentación escrita do proxecto empresarial?

Non debemos considerar que só o contido é fundamental senón que tamén hai que prestar atención á forma.

Hai que tratar en todo momento de porse no lugar da persoa que vai ler o documento e imaxinar que non sabe nada da nosa idea. Para iso, debemos evitar dar cousas por suposto e explicarnos coa maior claridade posible.

Sabes cal é capital inicial necesario?

O Plan de Investimento recolle os elementos necesarios para a posta en marcha e inicio da actividade empresarial , pero cando se pregunta aos emprendedores se cren saber o capital necesario para a posta en marcha do seu negocio e se saben en que o van a investir, responden de forma afirmativa na maioría dos casos. E o que adoita ocorrer é que se calculou só o activo fixo (investimentos), esquecendo as existencias iniciais, os gastos de constitución, as taxas e licenzas, a tesouraría inicial (Caixa e bancos), a propiedade industrial e rexistros, as aplicacións informáticas, etc.

Ademais adóitanse calcular os soldos sen incluír o % da Seguridade Social, ou non adoitan descontar o IVE dos produtos a facturar como ingresos, e sempre adoitan xurdir gastos imprevistos cos que non se contaron.

Débese ter unha previsión de liquidez da empresa e coñecer as necesidades de financiamento a curto prazo (non só a longo). Analizaranse por unha banda os ingresos que se prevén ter e, doutra banda, os gastos necesarios de funcionamento. Unha vez todos xuntos, debemos ver o resultado mes a mes durante o primeiro ano para ir vendo o beneficio ou perda. Isto permitirá controlar a Tesouraría, cuestión esencial en toda empresa e particularmente nas novas, onde é vital ter recursos líquidos.

Que é un plan económico financeiro?

Desde o plan económico financeiro, avaliarase, de forma máis axustada, a cantidade de diñeiro requirido para a posta en marcha do proxecto, describindo en que se vai gastar, e como e cando se van a poder facer fronte ás devolucións.

A falta de liquidez nos primeiros meses de actividade, é desgraciadamente unha realidade, e débese fundamentalmente ao optimismo con que se proxectan os ingresos e a mala planificación dos gastos iniciais.

Cando unha empresa é rendible?

Cando os ingresos son maiores que os gastos. Con todo, non habemos de quedarnos na comprobación nun momento dado, senón avaliar a posible evolución da rendibilidade no tempo. Por exemplo, é bastante normal que unha empresa non sexa rendible durante os dous primeiros anos pero que a partir dese momento o sexa, e moito.

Que diferenza hai entre liquidez e rendibilidade?

A liquidez móstranos a capacidade do negocio de facer fronte aos pagamentos. De forma simplificada, pode vir reflectida polo diñeiro que temos en Caixa e Basncos. Con todo, a rendibilidade indica a relación existente entre os ingresos e gastos.

Por exemplo, se as miñas vendas (ingresos) superan ás miñas compras (gastos) pero teño que pagar aos meus provedores (pagamentos) antes do que cobrarei dos meus clientes (cobros), podo dicir que o meu negocio é rendible (ingresos - gastos) pero que pode presentar problemas de liquidez (cobros - pagamentos nun momento dado). Estes problemas de Tesouraría, se son puntuais, poden resolverse, recorrendo a financiamento externo, por exemplo cunha conta de crédito.

Se son permanentes, o que reflicte nunha falta de adecuación entre os prazos de pagamento e de cobro, co cal seria necesario reformulalos e tentar negociar con clientes e provedores.

Que prezo han de ter os meus produtos e/ou servizos?

Cando o que se vende é un servizo persoal, é difícil calcular o prezo ao que se cobra unha hora de traballo. Hai que tomar como referencia ao mercado.

Por outra banda, moitas veces é desaconsejable entrar nunha guerra de prezos para captar clientes xa que un competidor máis grande será capaz de aguantar o pulso durante máis tempo.

Como se pode saber o prezo de mercado dun produto?

Hai varias formas de conseguilo. Todo dependerá se son prezos establecidos polo mercado en poxas (peixe, vexetais,...) ou se é regulado (pan, libros, medicamentos...) ou se é libre (aínda que pode ser controlado por un grupo ou establecido entre unha oferta moi ampla). Non obstante o preguntar a establecementos en marcha é a mellor da fonte de información.

Póñome un soldo ou vivo do beneficio?

Son moitos os/as emprendedores/as que pensan que o negocio xerará suficientes ingresos como para vivir con tranquilidade. Con todo, durante os primeiros anos as perdas son algo habitual, polo que mellor é porse un “soldo”, así se conta con ingresos persoais fixos e estables.

Por outra banda, para analizar a viabilidade real dun negocio é conveniente considerar o que necesita o negocio para subsistir. Por tanto, como o negocio necesita da participación do empresario autónomo, é recomendable considerar un importe como salario

Como se establece a xornada de traballo?

Xeralmente os Convenios colectivos establecen unha xornada semanal ou anual, e, practicamente en todos os casos, indica que a xornada máxima debe respectarse "en cómputo anual".

É por iso que, practicamente en todos os sectores, pódese facer unha distribución anual da xornada. Esta distribución anual permitirá maior intensidade de traballo en épocas de tempada alta, e diminuír a intensidade en épocas máis baixas, sempre obtendo do traballador a prestación máxima desde o punto de vista legal, e obtendo os traballador períodos de merecido descanso sen que a empresa sufra prexuízo algún.

En todo caso, a xornada ordinaria non poderá exceder de 9 horas diarias.

Cal é o custo total dun/a traballador/a?

O custo é o do soldo máis as cargas sociais (Seguridade Social). Naqueles casos en que o traballador deba efectuar desprazamentos ou efectuar comidas fóra do seu lugar habitual, haberá que compensarlle os gastos en que por iso incorra.

Seguindo un exemplo dun traballador que perciba un soldo bruto mensual de 1.000 euros, as súas cargas sociais serán as seguintes achegas do empresario:

ao Réxime Xeral da Seguridade Social: 23,6%
á Mutua de Accidentes de Traballo e Enfermidades Profesionais: 0,99%
por desemprego: 6%
FOGASA: 0,4%
Formación Profesional: 0,6%
TOTAL CARGAS SOCIAIS = 31,59%

Deste xeito, o traballador de 1.000,000 euros brutos mensuais supón un custo para a empresa de:
14.000,00 euros de soldo (12 mensualidades máis dúas pagas extraordinarias)
+ 4.422,60 euros (31.59% de 14.000,00)
= 18.422,60 euros

Que é un DAFO?

Un DAFO é un cadro que se forma cos puntos fortes e débiles do proxecto. O nome DAFO vén das iniciais: Debilidades (puntos débiles internos da miña empresa) Ameazas (puntos débiles que proveñen de factores externos á empresa que non controlo) Fortalezas (puntos fortes internos da miña empresa) e Oportunidades (oportunidades que me ofrece o mercado).

Debilidades	Ameazas
puntos débiles internos da miña empresa	puntos débiles que proveñen do mercado
Fortalezas	Oportunidades
puntos fortes internos da miña empresa	oportunidades que me ofrece o mercado

Que é unha franquía?

Podemos dicir que é un contrato en que un empresario, o franquiciador, que explota determinado tipo de negocio, cede a outro empresario os seus coñecementos, publicidade, imaxe de marca, etc. De modo que o franquiciado limítase a pór os medios (persoal, local, maquinaria, recursos financeiros, etc.), que se utilizarán de acordo coas instrucións do franquiciador e baixo a marca deste. O franquiciador percibe un diñeiro en concepto de "canon", e o franquiciado obterá os beneficios da explotación do negocio.

A marca eclipsa os atributos distintivos do franquiciado quen, en definitiva, pasa a ser un mero "executor" do saber facer do franquiciador.

O contido deste contrato non vén explicitamente regulado en ningunha norma, polo que a súa regulación débese á vontade das partes e á práctica mercantil.

No entanto, como o franquiciador posúe coñecementos que o franquiciado non ten, a lexislación trata de protexer ao franquiciado para que non se produzan abusos do franquiciador baseados no coñecemento deste.

Por iso existe unha lixeira regulación da franquía, aínda que se refire a aspectos formais e administrativos, máis que a aspectos de contido de contrato. Esta regulación legal é a establecida no artigo 62 da Lei 7/1996 de 15 de xaneiro de Ordenación do Comercio Comerciante polo miúdo, que indica:

Pola franquía cédese o dereito á explotación dun sistema propio de comercialización de produtos ou servizos.
Quen desexen ser franquiciadores en España deberán inscribirse, no seu caso, no Rexistro que para ese efecto poderán crear as Administracións competentes.
Cunha antelación mínima de 20 días á firma do contrato ou á entrega de calquera pagamento, o franquiciador deberá entregar ao franquiciado a información necesaria para que este poida decidir libremente e con coñecemento de causa a súa incorporación á rede de franquía.

Que debemos considerar á hora de decidirnos por un negocio de franquía?

Coñecer con exactitude en que consiste unha franquía.
Asegurarnos que seremos capaces de someternos ás normas que ditará o franquiciador e de adaptarse á disciplina de grupo.
Asumir a responsabilidade que supón o pór en marcha un negocio e os riscos que del se poden derivar.
Establecer cales son as nosas capacidades e preferencias a fin de chegar a elixir o sector e a actividade máis adecuada ás nosas circunstancias.
Realizar unha exixente selección da insignia de franquía entre as existentes no sector que seleccionase.

FINANCIAMENTO

Para que necesito o diñeiro?

O financiamento é necesaria para o investimento inicial e os gastos de posta en funcionamento, pero tamén é recomendable ter en conta os gastos fixos correntes (autónomos, luz, teléfono, alugueres, Facenda…) dos primeiros meses nos que é máis que probable que a cifra de ingresos sexa moi baixa.

Como consigo o diñeiro?

Á hora de financiar o proxecto, a mellor fonte son os Bancos e Caixas aínda que para iso haxa que contar cun aval.

Outra posibilidade é tentar buscar un socio e/ou investidor.

Que teño que ter en conta para pedir un préstamo para financiar a miña actividade?

Primeiro de nada é necesario ter resposta ás seguintes preguntas:

Que cantidade necesito realmente?
Para que o necesito? Non é o mesmo necesitar diñeiro para pagar a provedores que para comprar unha máquina.
Que capacidade tense ou se pode ter para devolvelo? Hai que ter unha idea de canto diñeiro pódese devolver ao mes.

Unha vez respondidas estas preguntas, e ao acudir á entidade financeira, que debemos preguntar?:

Que garantías ou avais exixen para concedernos o préstamo? Como norma habitual exíxese que outras persoas o garantan, por exemplo coa nómina dalgún familiar).
Que tipo de interese vannos a cobrar?
Con que periodicidade imos ter que devolver o préstamo (cotas mensuais, trimestrais, etc.)?
Canto temos que pagar en cada cota?
Que prazo dannos para devolvelo todo?
Que gastos vannos a cobrar por concedernos o préstamo (comisión de apertura, gastos de estudo, etc.)?
Existen gastos adicionais se decidimos cancelar o préstamo pendente antes de que finalice?

Que cantidade solicito?

Sempre é importante achegar fondos propios, polo menos un 20 ou 30% das necesidades de investimento. O pagamento mensual do préstamo solicitado sempre será menor que se solicitamos o 100 % tendo en conta que, en todo caso, a devolución terase que facer tanto se o negocio sae adiante coma se afúndese.

Por outra banda, tampouco é conveniente investir todos os fondos propios, xa que é aconsellable manter unha parte do capital como colchón ante posibles necesidades imprevistas de liquidez.

Ademais do interese, cales son os custos de obter financiamento bancario?

O cobro de comisións é libre, cada entidade pode fixar libremente as súas condicións e tarifas, mesmo pode determinar se as cobra completas ou só unha porcentaxe dependendo dos clientes. Pero, en todo caso, as entidades están obrigadas a informar o Banco de España das súas tarifas e comisións. Estas adoitan ser:

Comisión de Apertura
Comisión de Estudos
Comisión de Seguimento e Cobro
Comisión de Peche e Cancelación Anticipada
Comisión de Subrogación
Comisión por Dispoñibilidade
Comisión de Excedido

Outros Gastos poden ser os gastos de tasación, seguro, notario, Rexistro, Seguro de incendios e danos, Imposto de Transmisións Patrimoniais e Actos Xurídicos Documentados (sustitutivo do IVE no caso de adquisición de inmobles ou bens de segunda man), gasto de Xestorías, Fedatario público…

Que garantías pódennos pedir ao solicitar un préstamo?

Préstamos con garantía persoal:Concédense atendendo exclusivamente á solvencia persoal do beneficiario ou dalgunha outra terceira persoa como avalista.
Préstamos con garantía real:Suxéitase o bo fin da operación a determinados bens, mobles ou inmobles, polo que poden subdividirse en:

Préstamos con garantía hipotecaria, nos que se suxeita ao cumprimento da obrigación bens inmobles.
Préstamos con garantía pignoraticia, nos que se asegura o pagamento do préstamo cun ben moble dado en peza.

Que é o período de carencia nun prestamo?

Ao solicitar unha operación financeira, é posible que a entidade nos ofreza a posibilidade de que durante un certo tempo paguemos só os intereses do mesmo e non o importe correspondente ao préstamo, mesmo poida que non paguemos nada durante o primeiro ano; isto é o que se denomina período de carencia.

Como contrapartida a operación encarécese considerablemente porque ao terminar o período de carencia as cotas a pagar serán máis altas.

Esta opción será recomendable cando teñamos dificultades de liquidez no inicio da operación.

Que é unha conta de crédito?

Cando a empresa atópase con insuficiencia de liquidez adoita recorrer aos créditos bancarios a curto prazo.

Unha Conta de Crédito é un produto mediante o cal, co soporte da conta corrente, ponse a disposición do cliente un crédito. A duración da conta de crédito adoita ser anual, aínda que renovable. Ao vencimiento, o crédito non debe estar disposto para a súa posible cancelación.

Adoitan formalizarse nunha Póliza de Crédito e a principal diferenza entre o financiamento a través dun préstamo ou dun crédito reside en que no caso do préstamo páganse intereses pola totalidade da cantidade solicitada, mentres que nun crédito, os intereses páganse unicamente pola cantidade efectivamente disposta.

Que é o leasing?

Os bens obxecto de cesión son equipo ou inmobles destinados a finalidades empresariais ou profesionais. Ao final do contrato, o cliente dispón dunha opción de compra para adquirir o ben por un valor residual que normalmente coincide co importe dunha cota.

O leasing é un instrumento sinxelo para acceder ao uso dos bens para calquera actividade empresarial ou profesional, xa que permite financiar até o 100% do valor de adquisición.

Mediante o pagamento dunha cota mensual durante un prazo determinado, a compañía de leasing aluga o ben ao arrendatario. Ao finalizar o contrato, e, segundo a modalidade de leasing, cancelarase o arrendamento, renovarase ou o arrendatario exercerá a opción de compra, que é o máis habitual.

O leasing evita ao cliente o pagamento do IVE da compravenda, que corre a cargo da entidade de leasing. Este aspecto é especialmente interesante en operacións de importes elevados, xa que o cliente tardaría bastante tempo en recuperar o IVE.

A principal vantaxe que presenta o arrendamento financeiro fronte a outras fórmulas de financiamento é o seu favorable tratamento fiscal, pois as cotas de leasing son fiscalmente deducibles, o que supón dunha amortización acelerada dos investimentos.

No caso de empresarios acollidos ao réxime de estimación obxectiva (módulos) non poden gozar da vantaxe da dedución das cotas de leasing como gasto, dada a natureza deste réxime tributario (o beneficio estimado é independente do volume de ingresos e de gastos).

Que é o renting?

O renting é un servizo integral a medio e longo prazo de aluguer de bens de equipos ou vehículos turismos.

Mediante o pagamento dunha cota fixa mensual durante un prazo determinado a compañía de renting garante o uso e goce do ben e comprométese a prestar diferentes servizos adicionais para a súa utilización, Nunha soa cota inclúense os servizos de mantemento, reparacións, impostos, seguro, etc.

Antes da finalización do contrato, o usuario e a compañía acordan a renovación ou non da operación. Se non se renova, o contrato termina coa devolución da ben fronte ao leasing no que se pode adquirir polo que ao final do contrato o ben pasa a ser propiedade do provedor.

As vantaxes máis destacables son:

Utilización do ben sen realizar desembolso pola totalidade do investimento.
O aluguer é, por propia definición, gasto fiscalmente deducible.
Mellora a liquidez da empresa, non han de realizarse grandes desembolsos.
Permite adaptar a empresa aos constantes cambios que exixe a evolución tecnolóxica do mercado.

Podo financiar a miña empresa con subvencións?

As subvencións poden ser de moitos tipos e financiar gran variedade de elementos (investimentos, intereses de préstamos, etc.). Con todo, e de forma xenérica, é conveniente prescindir delas ao avaliar a viabilidade dun negocio, posto que:

Cando se solicita, non sabemos se nola van a conceder ou non, xa que é o organismo que a ofrece o que avalía se cumprimos ou non os requisitos exixidos.
Aínda cando cumpramos os requisitos, poida que non quede suficiente dotación orzamentaria para facer fronte a todas as solicitudes.
Sempre transcorre un tempo desde que se solicita ata que se comunica a concesión ou denegación. E se nola conceden, sempre transcorre un tempo ata que a cobramos.
En moitos casos, a subvención recíbese só tras realizar o investimento e/ou o gasto e habelos pagamento.

Dado que as necesidades de financiamento dun negocio non só veñen determinadas polo importe senón tamén polo momento no que podemos dispor esa cantidade, polo xeral é conveniente considerar a subvención como unha axuda extraordinaria e, como tal, incerta (ben en tempo, ben en cantidade).

Que significa que unha subvención se concede "a fondo perdido"?

As axudas ou subvencións a fondo perdido son aquelas que, unha vez concedidas e cumpridos os requisitos e obrigacións que no seu caso deriven da concesión, non levan a obrigación de devolución por parte do beneficiario das mesmas.

Pódese cobrar todo o desemprego para abrir un negocio?

Para poder percibir o pagamento único da prestación por desemprego é necesario, en primeiro lugar que se teña dereito ao cobro do paro. Por tanto, quedarían excluídas aquelas persoas que se atopen nunha situación de desemprego por baixa voluntaria.

Unha vez solicitado o dereito á prestación por desemprego (non fai falta telo recoñecido) poderase solicitar o pagamento único, a condición de que queden máis de tres mensualidades pendentes por cobrar.

Se o/a desempregado/a vaise a dar de alta como empresario individual (autónomo) ou vai crear unha Comunidade de Bens ou Unha Sociedade Civil, poderá obter até un 40% do total da prestación que quede por cobrar, abonándose o resto mensualmente con cargo ás cotas da Seguridade Social correspondentes ao Réxime Especial de Autónomos.

Poderase obter até o 40% sempre que se xustifique que o investimento a realizar é igual ou superior.

Nunca hai que darse de alta como Autónomo antes de solicitar o pagamento único, pois neste caso, o dereito á prestación por desemprego paralízase e por tanto non se ten dereito a solicitar o pagamento único. Unha vez solicitado podemos darnos de alta como Autónomo sen ter que esperar á aprobación.

Hai que ter en conta que unha vez aprobado o pagamento único, o INEM concederá un mes para acreditar o alta efectiva como autónomo/a e xustificar os investimentos para as que solicitou o 40%.

Como se negocia cun banco?

Hai que saber planificar o momento idóneo para iniciar as negociacións e non acudir ás entidades financeiras con présas e a apremiante necesidade de obter o diñeiro.

Para evitalo é conveniente ter un calendario de acción cos tempos necesarios nunha negociación con vista a ter pechado o acordo nas datas oportunas. Se calculamos con certa folgura os tempos, disporemos dunha mellor posición para negociar cunha postura máis sólida.

Hai que evitar negociar con présas, cando o tempo aprema, xa que a nosa posición negociadora sería moi débil, do que se podería aproveitar a outra parte.

Se non hai máis remedio que negociar con présas, haberá que tratar por todos os medios que a outra parte non perciba esta urxencia.

Cales son as fases dunha boa negociación?

Preparar a información para a presentación. Coñecer con detalle o proxecto que imos defender e convencer, polo que haberá que definir as necesidades empresariais de investimento.
Desenvolvemento da Presentación: hai que planificar desde a exposición que se fai do proxecto até o momento adecuado para presentalo. Trátase dun intercambio de información para chegar a un acordo polo que valorar as características, tácticas e estratexias propias dunha negociación.
Acordo e Seguimento: Antes de dar por pechado un acordo hai que cerciorarse de que non queda ningún cabo solto. É frecuente que unha vez que se chegue a un acordo, as partes reláxense. Con todo, leste sería o momento de facer xustamente ao contrario, valorando detidamente as condicións do acordo e permanecer moi atentos de que o recolleito e acordado cúmprase.

Hai que traballar cun só banco ou con varios?

Traballando cunha soa entidade, arríscasche que ante situacións de pagamentos imprevistos quedes sen axuda. Operando con varios, sempre algún pode cubrirche con esa letra non prevista, repartindo o risco.

Debemos analizar o maior número de entidades e non deixarnos guiar só porque sexan máis ou menos coñecidas, xa que na actualidade existe unha gran competencia polo mercado das PEMES.

Á hora de elixir un banco, en que nos debemos fixar?

Debemos fixarnos fundamentalmente nas seguintes características para decantarnos por unha ou outra entidade:

Que conte cunha oferta variada de produtos e servizos por se os tivésemos que utilizar nalgún momento.
Axustado custo dos produtos e servizos ás necesidades da empresa.
Sucursal próxima á nosa sede xa que sempre é bo manter un contacto directo e persoal.
Que a entidade cumpra coa lexislación bancaria, evitando os chamados “chiringuitos” financeiros. É aconsellable visitar a web do Banco de España para coñecer a situación das entidades financeiras (www.bde.es).
Que facilite a operatividade e sinxeleza á hora de realizar as xestións.
Que conte cun servizo eficiente de banca electrónica, que nos permita aforrar xestións e tempo.
Que teñamos atención personalizada, evitando que cada día nos atenda unha persoa distinta.
Que facilite información transparente e fiable das nosas operacións.

TRÁMITS E FORMAS XURÍDICAS

Se non vou ter socios, Que tipo de forma xurídica debo adoptar?

Para os emprendedores que empezan con poucos recursos é recomendable establecerse como autónomo/empresario individual. Cando o negocio despegue, o mellor é converterse nunha Sociedade Limitada.

Que nome tería a miña empresa se son empresario autónomo?

Os empresarios individuais utilizan o seu propio nome e NIF para facturar nos seus negocios, e os provedores factúranlles de igual forma. Si poden, se o desexan, obter un nome comercial, debendo realizar os mesmos trámites que se se tratasen de sociedades: asegurarse de que o nome elixido non está a ser utilizado e “reservalo” no Rexistro Nacional de Patentes e Marcas.

Diferenzas entre o réxime xeral da seguridade social e o réxime especial de traballadores autónomos

Cada vez aproxímanse máis, reducindo as súas diferenzas, que, na actualidade, basicamente son as seguintes:

Réxime de Autónomos non ten desemprego na actualidade. Iso supón unha menor cobertura, pero tamén un menor custo (ao redor dun 8% como media sobre a base de cotización).
No Réxime Xeral a base de cotización vén constituída polo soldo que percibe o traballador, mentres que no Réxime de Autónomos é o propio autónomo quen decide a base de cotización e en consecuencia, as cotas que vai pagar. Evidentemente, a menor cota, menor cobertura, dado que a base de cotización será o punto de partida para o cálculo das diferentes prestacións. Isto explica a generalización de que os autónomos teñan xubilacións máis baixas que as dalgúns dos seus empregados: simplemente cotizaron con arranxo a bases inferiores ás correspondentes aos salarios que pagaron a eses empregados.

Pódese constituit unha sociedade limitada sen achegar diñeiro?

Si. Podemos achegar outros elementos non dinerarios, sempre que, efectivamente, teñan valor e sexan útiles á actividade económica a desenvolver. Estes elementos deberán estar perfectamente identificados na escritura de constitución da Sociedade, e o seu valor deberá constar na propia escritura (aínda que non fai falta que se achegue facturas, nin informes periciais, nin tasaciones).

Do valor responden os socios que constitúen a sociedade.

Como elixir o nome da sociedade?

O primeiro paso á hora de constituír unha Sociedade é rexistrar o nome da mesma. Para iso, hai que solicitar ao Rexistro Mercantil Central a certificación conforme devandito nome (ou outro similar) non está previamente rexistrado.

O trámite de rexistro a realizar permite que en cada solicitude inclúanse tres nomees distintos por orde de preferencia, para que, no caso de que o primeiro sexa rexeitado, téntese rexistrar o segundo e se non, o terceiro.

Para rexistrar o nome da súa futura Sociedade, pode pedir como primeira opción o nome que nun principio elixise, e como segunda e terceira opción, o mesmo nome seguido dunha ou varias palabras que o diferencien de nomes iguais ou parecidos xa rexistrados.

Hai que elixir ben as palabras que se engaden posto que hai unha serie de palabras que o Rexistro Mercantil non considera como diferenciadoras.

Pode consultar os criterios seguidos polo Rexistro Mercantil para conceder denominacións ou a lista de palabras que non se consideran diferenciadoras.

Un exemplo de solicitude podería ser :

1ª opción: DOM MONI, S.L.
2ª opción: DOM MONI ALIMENTACIÓN, S.L.
3ª opción: DOM MONI DOCES E SALGADOS S.L.

Os socios e administradores de sociedades, deben darse de alta no réxime especial dos traballadores autónomos da seguridade social?

Estarán obrigatoriamente incluídos no Réxime Especial de Autónomos quen exerzan as funcións de dirección e xerencia que leva o desempeño do cargo de conselleiro ou administrador, ou presten outros servizos para unha sociedade mercantil capitalista, a título lucrativo e de forma habitual, persoal e directa, sempre que posúan o control efectivo, directo ou indirecto, daquela. Entenderase, en todo caso, que se produce tal circunstancia, cando as accións ou participacións do traballador supoñan, polo menos, a metade do capital social.

Presumirase, salvo proba en contrario, que o traballador posúe o control efectivo da sociedade cando concorran algunhas das seguintes circunstancias:

Que, polo menos, a metade do capital da sociedade para a que preste os seus servizos estea distribuído entre socios, cos que conviva, e a quen se atope unido por vínculo conxugal ou de parentesco por consanguinidad, afinidade ou adopción, até o segundo grao.
Que a súa participación no capital social sexa igual ou superior á terceira parte do mesmo.
Que a súa participación no capital social sexa igual ou superior á cuarta parte do mesmo, se ten atribuídas funcións de dirección e xerencia da sociedade.

Nos supostos en que non concorran as circunstancias anteriores, a Administración poderá demostrar, por calquera medio de proba, que o traballador dispón do control efectivo da sociedade.

Que responsabilidade teñen os socios e os administradores das sociedades?

Os socios non responden as débedas da sociedade: a súa función é achegar un capital e reunirse, polo menos unha vez ao ano, para controlar a marcha da sociedade.

Con todo, os Administradores xestionan a sociedade. Iso quere dicir que xestionan o capital que puxeron os socios, e realizan constantemente actividades que poden comprometer intereses doutras persoas (clientes, provedores, traballadores, etc.).

Deste xeito, os administradores deben exercer o seu cargo con profesionalidade. De non facelo así poden incorrer en responsabilidade persoal e pasar a responder persoalmente das débedas sociais. Este é o sentido de, por exemplo, o artigo 105.5 da Lei de Sociedades de Responsabilidade Limitada, que obriga aos Administradores a convocar aos socios para decidir liquidar a sociedade se esta funciona mal e hai risco de non poder atender os pagamentos cando a sociedade comeza a perder o seu patrimonio por perdas.

Porqué adóitase aconsellar aos empresarios ou aos administradores de sociedades que fagan separación de bens cos seuscónxuxes?

O réxime económico matrimonial xeneral é o de gananciales. Iso quere dicir que, cando se contrae matrimonio, cada cónxuxe continúa sendo propietario dos bens de que era titular. A partir do matrimonio, as ganancias (e de aquí o nome de gananciales) que produza cada cónxuxe serán propiedade común do matrimonio. Neste réxime, a responsabilidade polas débedas do empresario será a seguinte:

BENS PRIVATIVOS do empresario responden en todo caso das débedas da empresa.
BENS GANANCIALES XERADOS POLA ACTIVIDADE empresarial, responden, tamén, en todo caso.
RESTANTES BENS GANANCIALES responden as débedas da empresa, salvo que o outro cónxuxe opóñase expresamente a iso, facendo constar a súa oposición no Rexistro Mercantil.
BENS PRIVATIVOS do outro cónxuxe, só responderán se devandito cónxuxe así o consente expresamente facendo constar devandito consentimento no Rexistro Mercantil.

Este réxime de responsabilidade dos bens gananciales é bastante complexo á hora de formalizar a oposición por parte do cónxuxe que non está de acordo na responsabilidade xeral dos bens gananciales, así como á hora de acoutar que bens son de que clase.

É por iso que frecuentemente se opta por unha solución máis sinxela, consistente en, simplemente, substituír o réxime económico matrimonial de gananciales polo de separación de bens, o que poden facer os cónxuxes en calquera momento en presenza de Notario outorgando capitulaciones matrimoniais. Con iso os bens xerados por cada cónxuxe despois de contraer matrimonio pertencen a quen os xerou, e os gastos comúns do matrimonio sopórtanse polos dous cónxuxes de acordo coas proporcións ou sistema que nas propias capitulaciones acorden.

Hai que dicir que todo o que comentamos aplicarase tamén aos Administradores de Sociedades cando adquiran responsabilidade persoal polas débedas da sociedade (en determinados casos de neglixencia), pois o Administrador responde como o empresario, segundo o Código de Comercio.

No entanto, a partir do 25 de abril de 2008, coa entrada en vigor da Lei 10/2007 de Réxime Económico Matrimonial Valenciano, os matrimonios que se contraian quedarán acollidos directamente ao réxime económico matrimonial de separación de bens.

Existe un número mínimo de socios para constituír unha sociedade?

Unha soa persoa pode constituír unha sociedade. Esta denominaríase Sociedade Unipersonal e o socio sería o administrador único da mesma, achegando o 100% do capital social e sendo responsable tanto de dereitos como das obrigacións que orixinase a súa actividade.

É necesario que todos os socios traballen na empresa?

Non é necesario; nas sociedades existe a posibilidade de que algún dos socios achegar unicamente diñeiro á mesma, tendo participación en función do achegado tanto nos beneficios como nas perdas que a sociedade xere ao final do exercicio. Estes socios chámanse socios capitalistas, distinguíndose dos socios traballadores, que teñen ademais, unha relación laboral coa súa propia empresa.

É conveniente pasar de ser empresario individual a facer unha sociedade por razóns fiscais?

Pode ser conveniente se os beneficios son altos ou se a cifra de facturación é elevada.

O Imposto sobre a Renda das Persoas Físicas é un imposto progresivo que aplica un tipo ascendente conforme aumenta o beneficio. Desta maneira, cando a renda dispoñible supera o importe de 25.800 euros, pasamos a tributar o 37% sobre o exceso da devandita cifra (até 25.800 euros pagamos, como moito, o 28%), e pasaremos a tributar o 45% polo que exceda de 45.000 euros.

O Imposto sobre Sociedades, en cambio, supón un gravame do 30% pola parte do beneficio comprendida entre 0 e 90.151,81 euros, e do 35% pola parte do beneficio que exceda de 90.151,81 euros (se a empresa factura anualmente menos de 5.000.000 euros).

Por iso, cando o empresario ten rendas anuais superiores a 25.800 euros, convenlle exporse a creación dunha sociedade.

Doutro lado, as sociedades e os empresarios ou profesionais que facturen unha cifra anual superior a 600.000 euros deben levar unha contabilidade de acordo co Plan Xeral de Contabilidade, o que exixe coñecementos técnico-contables. Isto é un obstáculo para a creación de sociedades, pois normalmente suporá un incremento dos custos.

En conclusión, se os beneficios producen unha renda dispoñible superior a 25.800 euros, ou a facturación comeza a ser elevada, debemos expornos a conveniencia de crear unha sociedade, presentando xa moi poucas dúbidas o interese da súa creación cando a facturación anual supera os 600.000 euros.

Que é unha comunidade de bens e cando pode ser interesante como forma xurídica de empresa?

Di o Código Civil (artigo 392) que "hai comunidade cando a propiedade dunha cousa ou dun dereito pertence pro indiviso a varias persoas"

Nada impide que unha empresa pertenza a varias persoas aínda sen crear unha Sociedade Mercantil. Nese caso, os bens, dereitos e débedas propios da empresa poden pertencer a varias persoas sen que se determine que ben, que dereito, que débeda corresponde a cada persoa, senón que todas elas compártanos de modo xenérico.

Poden existir á hora de constituír unha Comunidade de Bens (CB):

Razóns organizativas:A Comunidade de Bens permite axuntar nunha soa entidade (como ocorrería con calquera sociedade), a organización produtiva, comercial financeira e de persoal dunha actividade empresarial (así, por exemplo, a Comunidade é quen contrataría con provedores e clientes, quen emitiría as facturas, quen constaría como obrigada ao pagamento das facturas de provedores, e, mesmo, quen actuaría como unidade a efectos fiscais.
Razóns de simplicidade documental e de xestión:os documentos de llevanza obrigatoria nas Comunidades de Bens son os mesmos que correspondería levar a cada un dos seus socios se a explotación empresarial fose efectuada directamente por eles como empresarios individuais, coa vantaxe organizativa de que bastaría con levar un libro para a Comunidade en lugar dun para cada socio ou comuneiro. As Sociedades Mercantís, en cambio, deben estar inscritas no Rexistro Mercantil, deben levar unha contabilidade axustada ao Código de Comercio, e presentar a diligenciado no propio Rexistro os seus Libros de Comercio, e depositar no mesmo as súas contas anuais.
Razóns fiscais:Existe diferente tratamento fiscal dos beneficios segundo trátese de Imposto sobre Sociedades ou ben Imposto sobre a Renda das Persoas Físicas. Esta diferenza inclina a balanza a favor das Comunidades de Bens cando a presión fiscal é menor en caso de aplicar o Imposto sobre a Renda das Persoas Físicas que no de aplicar o de Sociedades, ou, polo menos, non se derive unha vantaxe cara a este segundo Imposto. Efectivamente, a Comunidade de Bens non tributará polos seus beneficios, senón que o farán directamente os socios imputándoselles directamente os resultados e tributando estes por Renda das Persoas Físicas.

IMPOSTOS

Quen están suxeitos ao réxime xeral do IVE?

Están suxeitos ao Réxime Xeral do IVE as sociedades e persoas físicas, comerciantes e profesionais, non acollidos a un réxime específico. Estes Réximes Especiais son:

Simplificado.
Agricultura, gandaría e pesca.
Bens usados, obxectos de arte, antigüidades e obxectos de colección.
·Axencias de viaxe.
Comercio comerciante polo miúdo (Recarga de equivalencia).
Réxime das operacións de ouro de investimento.

No Réxime Xeral tribútase pola diferenza entre o IVE devengado e o IVE soportado. Hai tres tipos vixentes: Xeral (18%), Reducido (8%) e Súper reducido (4%).

As sociedades e persoas físicas suxeitas a este Réxime están obrigadas a conservar e emitir as facturas coa desagregación do IVE e o seu tipo e á levar de Libros Rexistros de facturas recibidas e emitidas.

En que consiste a recarga de equivalencia?

A Recarga de Equivalencia é o réxime obrigatorio para tributar o IVE no caso dos comerciantes comerciantes polo miúdo que sexan persoas físicas ou entidades en réxime de atribución de rendas (se todos os seus socios son persoas físicas), e que comercialicen polo miúdo artigos ou produtos de calquera natureza, salvo os exceptuados no Regulamento do IVE.

Neste caso, a liquidación do IVE corre a cargo do provedor, previa aplicación da recarga correspondente:
Tipo de IVE da 18% => Recarga do 4%.
Tipo do IVE da 8% => Recarga do 1%.
Tipo do IVE da 4% => Recarga do 0,5%.

Para as entregas de bens obxecto do Imposto Especial sobre os Labores do Tabaco, a Recarga será do 1,75%.

Os empresarios suxeitos a este réxime, non teñen que presentar declaracións nin realizar pagamentos, pero si están obrigados a conservar as facturas e tickets.

Como recuperar o iva pagamento polas compras efectuadas antes de iniciar a actividade?

Para recuperar o IVE pagado por compras efectuadas antes de iniciar a súa actividade deberá:

Efectuar unha "declaración previa ao comezo de operacións" (casa 17 do modelo 037), en data anterior ás compras.
Solicitar facturas aos provedores a quen satisfaga o IVE.
Efectuar a "declaración de inicio de actividade (casa 21 do modelo 037). Tendo en conta que non deberá transcorrer máis dun ano desde que efectuou a declaración previa. De non respectar este requisito, perderase o dereito a recuperar o IVE das compras previas ao comezo da actividade.
Descontarse o IVE nas declaracións trimestrais (modelo 300) que se efectúen unha vez iniciada a actividade.

Existen algunhas datas máis convenientes, desde o punto de vista fiscal, para iniciar unha actividade empresarial ouprofesional?